Dijelaskan: Apakah kes pertikaian seni Nazi yang sedang dibicarakan di Mahkamah Agung AS

Plaintif kes berhujah bahawa nenek moyang Yahudi mereka terpaksa menjual koleksi yang jarang ditemui kepada Nazi semasa Holocaust.

FAIL - Dalam gambar fail 9 Jan 2014 ini, Dome Reliquary zaman pertengahan (abad ke-13) Guelph Treasure, dipamerkan di Muzium Bode di Berlin. (AP)

Awal minggu ini, Mahkamah Agung Amerika mula mendengar pertikaian berusia 12 tahun mengenai koleksi seni eccelestiacal zaman pertengahan, yang dikenali sebagai Guelph Treasure, yang dipamerkan di Muzium Bode di Berlin. Plaintif kes berhujah bahawa nenek moyang Yahudi mereka terpaksa menjual koleksi yang jarang ditemui kepada Nazi semasa Holocaust. Pada ketika ini, mahkamah agung sedang mendengar hujah lisan sama ada waris peniaga koleksi boleh mendapatkan semula objek ini di mahkamah Amerika.

Apakah kisah di sebalik Guelph Treasure?

Ia adalah koleksi 42 karya seni gereja, termasuk altar dan salib, yang dibuat antara abad ke-11 dan ke-15. Ia dinamakan sempena salah satu rumah pangeran tertua di Eropah, 'The house of Guelph' of Brunswick-Luneberg. Pada asalnya, koleksi itu ditempatkan di katedral Brunswick di Braunschweig, Jerman. Pada tahun 1929, Duke of Brunswick menjual 82 keping daripada koleksi itu kepada konsortium pengedar seni Yahudi yang berpangkalan di Frankfurt, Saemy Rosenberg, Isaak Rosenbaum, Julius Falk Goldschmidt dan Zacharias Hackenbroch. Sebahagian daripada koleksi itu dipamerkan di Amerika Syarikat dan dibeli oleh muzium seni Cleveland.

Jed Leiber, salah seorang plaintif, menunjukkan gambar kehidupan datuknya Saemy Rosenberg di rumah Khamis, 3 Dis 2020, di Los Angeles. (Foto AP/Marcio Jose Sanchez)

Pada tahun 1935, 42 keping koleksi telah dijual kepada ejen Hermann Goring di Belanda. Goring adalah salah seorang pemimpin paling berkuasa parti Nazi dan juga pengasas polis rahsia Gestapo. Apabila Hitler dinamakan sebagai Canselor Jerman pada tahun 1933, Goring dilantik sebagai perdana menteri Prusia. Goring mungkin telah menghadiahkan harta itu kepada pemimpin Nazi Adolf Hitler. Walau bagaimanapun, terdapat banyak percanggahan pendapat mengenai tuntutan ini.

Plaintif dalam kes yang dibicarakan di mahkamah agung adalah waris konsortium peniaga seni Yahudi. Mereka mendakwa bahawa walaupun nenek moyang mereka telah membeli koleksi itu untuk 7.5m reichsmark pada tahun 1929, mereka terpaksa menjualnya pada harga yang dikurangkan sebanyak 4.25m reichsmark lima tahun kemudian sebagai sebahagian daripada kempen Nazi untuk menganiaya warga Yahudi dan merompak mereka. semua harta mereka.

Kes untuk pengembalian Guelph Treasure pertama kali dikemukakan pada 2008 di Jerman. Bagaimanapun, ia telah ditolak oleh suruhanjaya Limbach, yang merupakan badan penasihat mengenai pemulangan harta budaya yang dirampas akibat penganiayaan Nazi.

Jed Leiber menunjukkan foto datuknya Saemy Rosenberg sebagai pegawai berkuda bersama tentera Jerman semasa Perang Dunia I di rumah Khamis, 3 Dis 2020, di Los Angeles. (Foto AP/Marcio Jose Sanchez)

Perlu diingatkan bahawa Nazi telah merampas beribu-ribu karya seni dari seluruh Eropah sebagai sebahagian daripada kempen genosid mereka terhadap orang Yahudi. Ia telah digambarkan sebagai 'anjakan seni yang paling hebat' dalam sejarah manusia. Akibatnya, Suruhanjaya Limback telah ditubuhkan pada tahun 2003 untuk pengembalian karya seni tersebut. Walau bagaimanapun, dalam kes ini, suruhanjaya itu mendakwa bahawa Guelph Treasure bukanlah penjualan paksa. Penemuan suruhanjaya itu berdasarkan fakta bahawa Guelph Treasure terletak di luar Jerman sejak 1930 dan negara Jerman tidak mempunyai akses kepadanya. Selanjutnya, suruhanjaya itu juga mendakwa bahawa harga yang dibayar kepada peniaga sepadan dengan nilai pasaran karya seni itu.

Pada 2015, pewaris perjanjian seni Yahudi mengambil perkara itu sekali lagi, dan kali ini mereka menyaman Jerman dan Muzium Bode di mahkamah Daerah Amerika Syarikat di Daerah Columbia. Ikuti Ekspres yang Diterangkan di Telegram

Mengapa kes itu dibicarakan di mahkamah Amerika?

Pada tahun 2018, mahkamah rayuan persekutuan di Washington DC memutuskan memihak kepada plaintif yang menyatakan bahawa pengambilan koleksi seni itu berjumlah pelakuan pembunuhan beramai-ramai. Kes terhadap Jerman di Amerika Syarikat telah dibawa di bawah syarat akta pemulihan Seni Dirampas Holocaust 2016, yang membenarkan mangsa rejim Nazi memfailkan tuntutan pengembalian di AS.

Kes itu telah berakhir di mahkamah Amerika kerana klausa yang jarang digunakan dalam Akta Kekebalan Berdaulat Asing (FSIA) AS. Walaupun akta itu secara amnya tidak membenarkan negara asing dan agensi mereka dibicarakan di mahkamah, ia telah membuat pengecualian untuk tindakan undang-undang mengenai pengambilan harta yang melanggar undang-undang antarabangsa. Tindakan itu, bagaimanapun, tidak bercakap mengenai sama ada ia terpakai kepada tuntutan yang dibuat oleh warga negara sendiri terhadap pengambilan yang menyalahi undang-undang di mahkamah AS.

Jed Leiber berjalan melalui lorong dengan seni menghias dinding di rumah Khamis, 3 Dis 2020, di Los Angeles. (Foto AP/Marcio Jose Sanchez)

Jerman dan Yayasan Warisan Budaya Prusia berpendapat bahawa untuk tindakan yang bertentangan dengan undang-undang antarabangsa di bawah FSIA, ia mesti dilakukan terhadap bukan warganegara. Mereka berhujah bahawa mahkamah AS harus mengecualikan tindakan undang-undang ke atas tindakan domestik negara asing di bawah prinsip 'komitmen antarabangsa', dan Jerman adalah bidang kuasa yang sesuai untuk kes ini. Selanjutnya, mereka juga menyatakan bahawa keputusan mahkamah AS yang memihak kepada plaintif boleh menyebabkan FSIA digunakan untuk menyelesaikan semua jenis pertikaian antarabangsa dan bukan hanya pengembalian seni. Mereka berhujah bahawa ia kemudiannya akan membenarkan orang asing menyaman negara mereka di mahkamah AS atas pelanggaran hak asasi manusia yang berlaku di negara tersebut.

Jerman dan suruhanjaya kebudayaan juga mendapat sokongan pentadbiran Trump. Seorang hakim mahkamah rendah menyatakan keputusan terhadap Jerman mungkin akan memberi tekanan yang besar bukan sahaja kepada mahkamah kita tetapi, lebih kepada titik terdekat, hubungan diplomatik negara kita dengan mana-mana negara asing.

Peguam plaintif, Nicholas O' Donell, bagaimanapun, menyatakan pada bulan Oktober bahawa penjualan Guelph Treasure diarahkan dan diputuskan oleh Goring sendiri. Beliau berkata: Jika penjualan paksa seperti itu bukanlah tindakan yang melanggar undang-undang antarabangsa, maka tiada apa-apa.

Kongsi Dengan Rakan Anda: