Dijelaskan: Mengapa harga tebu statik selama 4 tahun di Punjab

Apakah harga tebu di Punjab dan bila kali terakhir dinaikkan? Bagaimanakah tebu boleh dijadikan usaha niaga yang menguntungkan petani, pengilang dan dari sudut kepelbagaian?

Petani Punjab kini mengancam untuk melancarkan protes jika SAP tidak dinaikkan tahun ini sebelum permulaan penghancuran. (Foto ekspres/Praveen Khanna)

Harga hampir setiap tanaman meningkat setiap tahun. Tetapi harga tebu, yang diputuskan kerajaan negeri di bawah dasar Harga Dipersetujui Negeri (SAP), tidak dinaikkan sejak 2017-18. Ini walaupun pada hakikatnya kos input untuk penanaman tebu telah meningkat berlipat ganda pada tahun-tahun ini. Selain itu, negeri jiran seperti Haryana, Uttarakhand dan Uttar Pradesh (UP) mempunyai harga tetap lebih tinggi daripada Punjab. Petani Punjab kini mengancam untuk melancarkan protes jika SAP tidak dinaikkan tahun ini sebelum permulaan penghancuran.

Apakah harga tebu di Punjab dan bila kali terakhir dinaikkan?

Harga tebu untuk varieti awal, pertengahan dan lewat ialah Rs 310, Rs 300 dan Rs 295 setiap kuintal. Ketiga varieti ini dituai pada bulan November-Disember, Januari, dan Februari-Mac, masing-masing.

Harga ini kali terakhir dinaikkan pada 2017-18 dan kini sudah empat tahun kadar tebu adalah sama di negeri ini.

Kawasan di bawah tebu juga hampir statik. Ia adalah 96,000 hektar pada 2017-18 dan kini 95,000 hektar, penurunan sebanyak 1000 hektar.

Jika harga tebu tidak dinaikkan tahun ini kawasan di bawah tebu akan turun lagi pada musim tanam akan datang yang merupakan cabaran besar bagi kepelbagaian yang amat diperlukan di negeri ini yang perlu menumpukan sekitar 2 lakh hektar di bawahnya, kata Satnam Singh Sahni, setiausaha agung, Bharti Kisan Union (BKU) Doaba, yang mengambil kira isu petani tebu secara berkala dan juga mengancam untuk memulakan protes jika harga tebu tidak dinaikkan tahun ini juga sebelum musim penghancuran akan datang yang dijadualkan untuk bermula pada bulan November.

Negeri jiran Punjab membayar harga yang lebih tinggi bagi setiap kuintal, kata Sahni, sambil menambah bahawa walaupun Harga Imbuhan Saksama (FRP), yang diputuskan oleh kerajaan India, meningkat sedikit sebanyak setiap tahun atau dalam beberapa tahun tetapi tidak ada kenaikan dalam SAP di negeri ini sejak empat tahun lalu.

FRP, yang ditetapkan di bawah perintah kawalan tebu, 1966, adalah harga Minimum yang sepatutnya dibayar oleh kilang gula kepada petani. Tetapi negeri penanaman tebu utama menentukan SAP mereka sendiri yang biasanya lebih tinggi daripada FRP.

Apakah SAP tebu di negeri jiran?

Di Haryana ialah Rs 345 dan Rs 340 setiap kuintal untuk varieti awal dan lewat, masing-masing. Di Uttrakhand, ia adalah Rs 327 dan Rs 317 untuk varieti awal dan lewat dan UP menawarkan Rs 325 dan Rs 315 untuk varieti awal dan lewat, masing-masing. Kadar Punjab adalah paling rendah di antara keempat-empat negeri ini yang berada di bawah satu zon pertanian. Haryana pernah membayar Rs 310 setiap kuintal sebelum ini, iaitu SAP semasa di Punjab, pada tahun 2014-15 kepada petaninya manakala kos input tebu di kedua-dua negeri tidak banyak perbezaan.

Bagaimanakah SAP dikira?

Di Punjab, Lembaga Kawalan Tebu, yang mempunyai birokrat kanan, wakil kilang gula dan petani sebagai ahlinya, diketuai oleh Menteri Pertanian Punjab (Ketua Menteri Punjab Amarinder Singh memegang portfolio Pertanian) memutuskan harga dalam mesyuaratnya. Harga tersebut dikira pakar dari Universiti Pertanian Punjab (PAU), Ludhiana yang mengira keseluruhan ekonomi tanaman dengan mengambil kos input dan kemudian mencadangkan kepada kerajaan, yang mungkin bersetuju atau tidak. Sumber berkata bahawa beberapa tahun lalu pakar PAU telah mencadangkan Rs 343 setiap kuintal tetapi kerajaan tidak bersetuju kerana kilang gula menyatakan ketidakmampuan untuk membayar harga itu kerana harga gula yang rendah dan kemudian Rs 310 telah diputuskan. Keputusan lembaga mengenai harga adalah muktamad dan ia tidak boleh dicabar di mana-mana. Sumber berkata, mesyuarat lembaga itu sudah lama tidak berlangsung.

Pakar berkata bahawa SAP mestilah Rs 350 setiap kuintal sekarang untuk menjadikan penternakan tebu berdaya maju untuk petani.

Berapakah kos input tebu?

Petani berkata bahawa kos input setiap ekar pada 2017-18 adalah sekitar Rs 30,000 setiap Rs 31,000 sehektar, yang kini telah meningkat kepada Rs 40,000 setiap 42,000 sehektar disebabkan peningkatan kos benih, baja, buruh dan pengangkutan kerana langit. harga diesel yang tinggi. Kamaljit Singh Kaki, penganjur Pagri Sambhal Jatta Lehar, sebuah pertubuhan peladang yang mempunyai penanam tebu sebagai ahlinya, berkata tanaman tebu memerlukan tenaga kerja pada masa menyemai, mengikat dan mencangkul.

Mengapa kerajaan tidak meningkatkan SAP?

Kilang gula menyatakan ketidakmampuan mereka untuk membayar SAP semasa kepada petani di Punjab kerana kerajaan tidak meningkatkannya.
Terdapat 16 kilang di Punjab di mana sembilan daripadanya adalah kilang koperasi dan tujuh kilang swasta. Keadaan sebahagian besar kilang koperasi tidak baik dan kapasitinya juga sangat rendah. Kilang swasta mempunyai monopoli kerana 70 peratus daripada tebu Punjab dihancurkan oleh mereka. Dua tahun lalu, kilang telah menolak untuk menjalankan ini kerana SAP yang tinggi (mengikut beberapa Kilang swasta) dan kemudian Kerajaan terpaksa campur tangan dan meminta pengilang membayar FRP ketika itu, iaitu Rs 275 setiap kuintal, perbezaan pertama dan baki Rs 35 akan dibayar oleh negeri dan pengilang kedua-duanya kepada petani kemudiannya Rs 25 dan Rs 10 masing-masing akan dibayar oleh negeri dan kilang. Pakar berkata bahawa kadar gula tidak meningkat banyak dalam beberapa tahun kebelakangan ini kerana pengilang enggan membayar SAP.

Bagaimanakah tebu boleh dijadikan usaha niaga yang menguntungkan petani, pengilang dan dari sudut kepelbagaian?

Pakar berkata kilang bukan sahaja bergantung pada pembuatan dan penjualan gula tetapi juga membuat produk lain.

Untuk menjadikan kilang gula menguntungkan yang boleh membayar harga imbuhan kepada petani, dan memperoleh keuntungan kepada kilang, adalah sangat penting untuk menghasilkan kuasa dengan menubuhkan loji penjanaan bersama, etanol, yang merupakan biobahan api pembaharuan, dengan menubuhkan lojinya di kilang yang mempunyai bahan mentah yang tersedia untuknya, kata bekas Pesuruhjaya Cane Jaswant Singh, sambil menambah bahawa majoriti kilang swasta di Punjab telah menubuhkan loji penjanaan kogenerasi sekarang dan juga sebahagian daripada mereka membuat etanol dan memperoleh keuntungan yang baik dengan menjualnya dan juga kilang ini membayar petani pada masa.

Jika kerajaan Punjab melabur beberapa ratus crores dalam kilang koperasi untuk menubuhkan kilang tersebut, kilang ini juga akan mendapat keuntungan dan boleh membayar harga yang diperlukan kepada petani dan juga ia akan membawa kepada peningkatan kawasan tebu sehingga 2 lakh hektar yang merupakan keperluan negara, katanya.

Surat berita| Klik untuk mendapatkan penerangan terbaik hari ini dalam peti masuk anda

Kongsi Dengan Rakan Anda: